Analisis Struktur Organik dan Kromatografi Inframerah
Apabila kita mula-mula mendengar nama kromatografi inframerah, ia harus dikatakan dalam buku teks kimia bahawa ia boleh digunakan untuk menguji kumpulan berfungsi bahan organik. Prinsipnya adalah kerana struktur yang berbeza menyerap cahaya inframerah ke tahap yang berbeza, yang dipantulkan dalam spektrum. Ia boleh digunakan untuk analisis.
1.Prisma dan spektrometer parut
Ia tergolong dalam spektrometer penyebaran. Monokromatornya ialah prisma atau parut. Ia adalah ukuran saluran tunggal, iaitu, hanya satu elemen spektrum jalur sempit diukur pada satu masa. Selepas memutarkan prisma atau parut dan menukar titik orientasinya demi titik, taburan spektrum sumber cahaya boleh diukur.
2. Spektrometer inframerah transformasi Fourier
Ia tidak tersebar, bahagian teras adalah gangguan dua rasuk, yang biasa digunakan ialah interferometer Michelson. Apabila cermin bergerak bergerak, perbezaan laluan optik antara dua lampu koheren yang melalui interferometer berubah, dan keamatan cahaya yang diukur oleh pengesan juga berubah, dengan itu memperoleh corak gangguan. Selepas operasi matematik penjelmaan Fourier, spektrum B(v) cahaya tuju diperolehi.
Spektrometer inframerah transformasi Fourier
Kelebihan utama spektrometer transformasi Fourier ialah:
1 pengukuran berbilang saluran meningkatkan nisbah isyarat kepada hingar;
2 Tiada had celah masuk dan keluar, jadi fluks bercahaya adalah tinggi, yang meningkatkan sensitiviti instrumen;
3 Dengan panjang gelombang laser helium dan neon sebagai standard, ketepatan nilai gelombang boleh mencapai 0.01 cm;
4 meningkatkan jarak bergerak cermin bergerak untuk meningkatkan resolusi;
5 jalur kerja boleh dilanjutkan dari kawasan yang boleh dilihat ke kawasan milimeter, membolehkan penentuan spektroskopi inframerah jauh
Pelbagai spektrometer inframerah yang diterangkan di atas boleh mengukur kedua-dua spektrum pelepasan dan spektrum penyerapan atau pantulan. Apabila mengukur spektrum pelepasan, sampel itu sendiri digunakan sebagai sumber cahaya; apabila mengukur spektrum penyerapan atau pantulan, lampu halogen tungsten, lampu Nernst, rod karbon silikon, dan lampu merkuri tekanan tinggi (untuk kawasan inframerah jauh) digunakan sebagai sumber cahaya. Pengesan yang digunakan terutamanya termasuk pengesan haba dan pengesan foto. Yang pertama termasuk kolam Gaolai, termokopel, triglisin sulfat, trigliserida sulfat, dsb.; yang kedua mempunyai telluride merkuri kadmium, plumbum sulfida, dan telurida antimoni. Bahan tingkap yang biasa digunakan ialah natrium klorida, kalium bromida, barium fluorida, litium fluorida, kalsium fluorida, yang sesuai untuk kawasan inframerah dekat dan pertengahan. Lembaran polietilena atau filem poliester boleh digunakan di kawasan inframerah jauh. Di samping itu, cermin bersalut logam sering digunakan sebagai ganti kanta.
