Glas wordt in de moderne tijd veel gebruikt en is altijd een product geweest waar een grote marktvraag naar bestaat. Door gebruik te maken van specifieke behandelmethodes kunnen we de eigenschappen van het glas ten volle benutten en de gebreken ervan compenseren, die niet langer onderhevig zijn aan de natuurlijke eigenschappen van het glas. Gelaagd glas kan bijvoorbeeld niet alleen worden geïsoleerd, maar het puin zal ook niet spatten en mensen pijn doen, veilig en betrouwbaar. Vervolgens introduceren we de productiemethoden van glaswerk die vaak in laboratoria worden gebruikt, en leggen we de soorten chemisch glaswerk uit.
Ten eerste het type chemisch glaswerk
Burner is een glazen instrument dat gebruikt kan worden om chemische stoffen te verwarmen. Het materiaal is over het algemeen streng. Het moet gemaakt zijn van hard materiaal 95 of GG-17 hoog siliciumboriumglas. Het wordt gekenmerkt door dun en uniform, en is bestand tegen uitdoving en hitte.
Onder branders worden doorgaans bekers, conische (driehoeks)kolven, drie (enkele, twee, vier) rondbodemkolven, kolven met platte bodem, reageerbuizen, condensors (bolvormig, kronkelig, recht, lucht, enz.), destillatiekoppen, fractioneringskoppen verstaan. , fractioneringskolom, rectificatiekolom.
Het meetapparaat is een glasproduct met een nauwkeurige schaalverdeling en wordt gebruikt voor capaciteitsmeting. Het materiaal kan uit 75 materialen worden gemaakt en de kwaliteitsevaluatiestandaard is meetnauwkeurigheid en meetnauwkeurigheid.
Onder meetinstrumenten worden doorgaans maatvaten, maatbekers, buretten (zuur, alkali), pipetten (of maatrietjes), maatkolven, thermometers, hydrometers, suikermeters, hygrometers, enz. verstaan.
De container is gemaakt van glas waarin chemische stoffen zitten. Over het algemeen is het materiaal dikker. Strikt genomen moet de materiaalkeuze ook gebaseerd zijn op zachte chemische glasfrit op natriumbasis. De meeste fabrikanten gebruiken momenteel echter gewoon glas. Het kenmerk is dat de muur dikker is. De container verwijst over het algemeen naar verschillende flessen met fijne mond, potten, flessen met een lagere mond, druppelflessen en verschillende glazen tanks.
Daarnaast zijn er diverse trechters (bolvormig, peervormig, druppelaar, driehoek etc.), petrischalen, drogers, droogtorens, droogbuizen, gasflessen, weegflessen (dozen), vijzels, glazen buizen, zandkernfilter etc. .
Er is ook een klein aantal instrumenten van optisch glas en kwartsglas, zoals colorimeter, colorimetrische buis, vergrootlens en microscoopkop.
De specificatie van glazen instrumenten is voornamelijk gebaseerd op volume en lengte. Hetzelfde soort instrumenten zijn erg dun, van klein tot groot. Vanwege het laboratoriumgebruik ligt het volume echter tussen 1 ml en 10000 ml en ligt de lengte doorgaans tussen 5 cm en 10000 cm. Bij de indeling van specificaties en modellen wordt gebruik gemaakt van het principe van halvering.
Ten tweede de productiemethoden voor glaswerk die gewoonlijk in laboratoria worden gebruikt
1 grondstof voorverwerking. Het bulkmateriaal (kwartszand, natriumcarbonaat, kalksteen, veldspaat, enz.) wordt verpulverd om de natte grondstof te drogen, en de ijzerhoudende grondstof wordt onderworpen aan een ijzerverwijderingsbehandeling om de kwaliteit van het glas te garanderen.
2 batchbereiding.
3 smelten. Het glasbatchmateriaal wordt in een zwembadoven of een zwembadoven op hoge temperatuur (1550 ~ 1600 graden) verwarmd om een vloeibaar glas te vormen dat uniform is, vrij van bellen en voldoet aan de vormvereisten.
4 vormgeven. Het vloeibare glas wordt in een mal geplaatst om een glasproduct van een gewenste vorm te vormen, zoals een plat bord, diverse gebruiksvoorwerpen en dergelijke.
5 warmtebehandeling. Door de processen van uitgloeien, afschrikken, enz., wordt de spanning, fasescheiding of kristallisatie in het glas geëlimineerd of gegenereerd, en wordt de structurele toestand van het glas veranderd.
