Szkło znalazło szerokie zastosowanie w czasach współczesnych i od zawsze było produktem cieszącym się dużym popytem rynkowym. Stosując określone metody obróbki, możemy w pełni wykorzystać właściwości szkła i zrekompensować jego wady, które nie podlegają już naturalnym właściwościom szkła. Na przykład szkło laminowane można nie tylko izolować, ale także gruz nie będzie rozpryskiwał się i nie ranił ludzi, jest bezpieczny i niezawodny. Następnie przybliżymy metody produkcji wyrobów szklanych powszechnie stosowanych w laboratoriach oraz wyjaśnimy rodzaje wyrobów ze szkła chemicznego.
Po pierwsze, rodzaj szkła chemicznego
Palnik to przyrząd szklany, który może służyć do podgrzewania substancji chemicznych. Materiał jest ogólnie surowy. Powinien być wykonany z twardego materiału 95 lub szkła wysokokrzemowo-borowego GG-17. Charakteryzuje się cienką i jednolitą powierzchnią, jest odporny na hartowanie i ciepło.
Terminem palniki na ogół określa się zlewki, kolby stożkowe (trójkątne), kolby trzy (pojedyncze, dwie, cztery) okrągłodenne, kolby płaskodenne, probówki, chłodnice (kuliste, serpentynowe, proste, powietrzne itp.), głowice destylacyjne, głowicę frakcjonującą , kolumna frakcjonująca, kolumna rektyfikacyjna.
Urządzenie pomiarowe jest wyrobem szklanym z precyzyjną skalą i służy do pomiaru pojemności. Materiał może być wykonany z 75 materiałów, a jego standardem oceny jakości jest dokładność pomiaru i dokładność pomiaru.
Przyrządy pomiarowe ogólnie odnoszą się do beczek miarowych, kubków miarowych, biuret (kwasowych, zasadowych), pipet (lub słomek miarowych), kolb miarowych, termometrów, areometrów, cukromierzy, higrometrów itp.
Pojemnik wykonany jest ze szkła zawierającego substancje chemiczne. Generalnie materiał jest grubszy. Ściśle mówiąc, dobór materiału powinien również opierać się na miękkiej chemicznej frycie szklanej na bazie sodu. Jednak większość producentów używa obecnie zwykłego szkła. Charakterystyczną cechą jest to, że ściana jest grubsza. Pojemnik ogólnie odnosi się do różnych butelek z cienką szyjką, słoików, butelek z dolną końcówką, butelek z zakraplaczem i różnych szklanych zbiorników.
Ponadto dostępne są różne lejki (kuliste, gruszkowe, kroplowe, trójkątne itp.), szalki Petriego, suszarki, wieże suszące, rurki suszące, butle z gazem, butle wagowe (pudełka), moździerze, rurki szklane, filtr piaskowy itp. .
Istnieje również niewielka liczba instrumentów ze szkła optycznego i szkła kwarcowego, takich jak kolorymetr, rurka kolorymetryczna, soczewka powiększająca, głowica mikroskopu.
Specyfikacja instrumentów szklanych opiera się głównie na objętości i długości. Tego samego rodzaju instrumenty są bardzo cienkie, od małych do dużych. Jednakże, ze względu na poziom zastosowań laboratoryjnych, objętość wynosi od 1 ml do 10000 ml, a długość zazwyczaj wynosi od 5 cm do 10000 cm. Podział specyfikacji i modeli przyjmuje zasadę halvingu.
Po drugie, metody produkcji wyrobów szklanych powszechnie stosowane w laboratoriach
1 wstępna obróbka surowca. Materiał sypki (piasek kwarcowy, soda kalcynowana, wapień, skaleń itp.) jest proszkowany w celu wysuszenia mokrego surowca, a surowiec zawierający żelazo poddawany jest obróbce usuwania żelaza w celu zapewnienia jakości szkła.
Przygotowanie 2 partii.
3 topienie. Materiał wsadu szklanego jest podgrzewany w wysokiej temperaturze (1550 ~ 1600 stopni) w piecu basenowym lub piecu basenowym w celu utworzenia płynnego szkła, które jest jednolite, pozbawione pęcherzyków i spełnia wymagania dotyczące formowania.
4 formowanie. Płynne szkło umieszcza się w formie, aby uformować produkt szklany o pożądanym kształcie, taki jak płaski talerz, różne przybory i tym podobne.
5 obróbka cieplna. Poprzez procesy wyżarzania, hartowania itp. eliminowane lub generowane są naprężenia, separacja faz lub krystalizacja wewnątrz szkła, a stan strukturalny szkła ulega zmianie.
